در جهان پرشتاب امروز، که روابط انسانی و تجاری پیچیده‌تر و درهم‌تنیده‌تر از همیشه شده‌اند، ما شاهد آن هستیم که مفهوم قرارداد دیگر صرفاً به یک متن رسمی محدود نمی‌شود. مسیر شکل‌گیری یک قرارداد، از نخستین لحظه‌های گفت‌وگو و تبادل نظر آغاز می‌شود و در همان مراحل اولیه، تعهداتی شکل می‌گیرند که رعایت یا نقض آن‌ها می‌تواند آثار مهمی بر حقوق طرفین بگذارد. در این میان، مرحله پیش‌قراردادی، اگرچه گاه نادیده گرفته می‌شود، اما در واقع عرصه‌ای حساس و تعیین‌کننده برای سنجش صداقت، حسن نیت، اعتماد و انصاف به شمار می‌آید. ما در کتاب حاضر با عنوان «مسئولیت مدنی پیش‌قراردادی در نظام حقوق ایران: مبانی، تطبیق و نقد رویه قضایی»، بر آن بوده‌ایم که این مرحله مغفول اما بسیار مهم را با نگاهی دقیق، تحلیلی و تطبیقی بررسی کنیم. در این پژوهش، تلاش کرده‌ایم با اتکا بر منابع فقهی، اصول کلی حقوقی، قوانین موجود، تجربه‌های تطبیقی و تحلیل آرای قضایی، تصویری روشن از جایگاه و ضرورت نهادینه‌سازی مسئولیت مدنی پیش‌قراردادی در نظام حقوقی ایران ترسیم نماییم. ما بر این باور استواریم که تحقق عدالت در روابط حقوقی، تنها با توجه به متن نهایی قرارداد میسر نمی‌شود؛ بلکه عدالت باید از نخستین لحظات گفت‌وگو و تعامل میان افراد جاری باشد. احترام به اعتماد مشروع، رعایت حسن نیت، پرهیز از رفتارهای فریب‌کارانه و جبران خسارت‌های ناشی از ترک بی‌مبنا یا نقض رازداری، اصولی هستند که می‌توانند فضای حقوقی کشور را به سوی امنیت بیشتر، شفافیت بالاتر و رشد پایدار هدایت کنند. امید داریم این اثر، گامی هرچند کوچک در مسیر توسعه‌ی دانش حقوقی کشور، ارتقاء رویه‌های قضایی، و تقویت فرهنگ تعامل منصفانه باشد؛ گامی که به فضل الهی و با همراهی اندیشمندان، حقوق‌دانان و سیاست‌گذاران، به نتایجی نیکو و مؤثر منتهی شود.